Het artikel in de IJmuider Courant van afgelopen woensdag was op zijn minst opzienbarend. Omdat de keuze voor een AZC middenin Spaarnwoude door talloze bezwaren van tafel bleek te gaan, maakte de Stichting Samen Santpoort-Zuid haast met een nieuw alternatief: De Grote Buitendijk.

Natuurlijk is ook daar ruimte voor een AZC, een gesprek daarover zal dan ook niet uit de weg worden gegaan. Maar dat de suggestiew wordt gedaan vanuit de Stichting Samen Santpoort-Zuid is ronduit stuitend. Duidelijk een gevalletje ‘not-in-my-backyard’. Velserbroek als ‘afvalputje’ kan makkelijk, aldus de mensen achter de stichting.

In het hele land is er verzet tegen AZC’s. Oppervlakkig bezien is dat wel te begrijpen, er komt immers een onbekend fenomeen op je af en dat maakt onzeker. De mensen die door oorlog vluchten worden meteen afgeschilderd als ‘van alles en nog wat’.

Een plek voor die mensen is één, dingen doen voor die mensen is twee. Daaraan ontbreekt het vaak. De uitzichtloosheid demotiveert vreselijk en dan kan er inderdaad ongewenst gedrag gaan ontstaan. het is dus een taak voor alle overheden vluchtelingen uit oorlogsgebieden (ook in afwachting van procedures) een zinvolle tijdbesteding te geven. In welke mate dat gebeurt, is meestal bij aanvang van het bepalen van een locatie geen onderdeel van het gesprek. Dat is jammer en polariseert de situatie meteen.

De Grote Buitendijk is een locatie waarop een AZC technisch zou kunnen. Als de gemeente deze (vooringenomen) suggestie zou overnemen, dan is het de taak van de gemeente dit met alle zorgvuldigheid te bespreken met de directe woonomgeving.

Maar ondanks de protesten van de mensen van de Stichting Samen Santpoort-Zuid, is bovenstaande op dit moment onverminderd ook van toepassing voor een AZC lokatie in Santpoort-Zuid, dus ruimschoots voordat er weer gekeken gaat worden naar een andere lokatie.