Het leven aan het Plein ’45 lijkt de laatste tijd nogal wat stof te doen opwaaien. Stof die gaat over de machts- en rolverdeling tussen gemeenteraad, B&W en de ambtenaren.

Natuurlijk is het uitermate moeilijk, zo niet onmogelijk, om op afstand een oordeel te geven over deze gang van zaken. Met een aanvullend media sausje vanuit de IJmuider Courant, kan je hooguit tot de conclusie komen, dat verschillende zaken aan het Plein ’45 bepaald niet fris genoemd zouden kunnen worden.

Hoe kijken wij als actiegroep tegen deze ontwikkelingen aan? In de jaren die wij nu ‘meelopen’ rondom het Plein ’45, zijn we tot de conclusie gekomen dat de ambtenaren linksom of rechtsom zelf ook een politieke agenda voeren en derhalve een stukje eigen beleid ontwikkelen. Het is een vraag waard hoe erg dat dan is en in hoeverre je zoiets zou kunnen voorkomen. Met het stelsel van raad, B&W en ambtenaren is het ook lang niet duidelijk wie nu precies de vinger aan de pols heeft in belangrijke kwesties. De raad stuurt aan, dat is wel zeker, maar is niet altijd even deskundig op elk onderwerp. Hun keuzes zijn derhalve ook veelal ingegeven door een politiek compromis. En zo hoort het ook, de zetelverdeling is immers de graadmeter voor hetgeen de bevolking heeft gekozen.

Vervolgens moeten de wethouders dat compromis besluit vertalen in concrete opdrachten richten de ambtenaren. En ja, ook de wethouders zijn niet altijd even deskundig op elk inhoudelijk aspect van de portefeuille, waarvoor ze uiteindelijk wel verantwoordelijk zijn.

En dan is dus het woord aan de ambtenaren, die veelal per segment op één specifiek stukje deskundig zijn en daar dus misbruik van zouden kunnen maken.
In het geval Grote Buitendijk steekt het ons dat het combinatieplan verhoudingsgewijs abnormaal lang bij de ambtenaren op tafel ligt. Diezelfde ambtenaren hadden al een plan (plan 3) uitgewerkt en dat werd door de raad ‘van tafel geveegd’. ‘Verlies’ dus voor de ambtenaren. En ja, dan is het de vraag hoe ze daarmee omgaan. Vatten ze dat sportief op en omarmen ze het burger initiatief en gaan positief aan het werk om het plan te kunnen realiseren, of gaan ze met alle mogelijke tegenwerkingen het plan onmogelijk maken? Welke strategie zou dan mogelijk worden gekozen om dan vervolgens B&W en de raadsleden van hun gelijk te overtuigen?

Wij weten het niet, maar onderstaande briefwisseling met Jacques Warmerdam straalt weinig vertrouwen uit. De verantwoordelijk wethouder ziet er kennelijk niets in eens contact met ons op te nemen en de stand van zaken eens voor te leggen. Laat staan dat zij het nodig vindt om tussentijds de raad eens op de hoogte te brengen. Maar ook de raad kan natuurlijk zelf wat meer de vinger aan de pols houden en de wethouder ter verantwoording roepen.

Kijk, en dat gekronkel heb je natuurlijk niet bij slechts dit ene onderwerp, maar bij honderden onderwerpen. En ja, als dan dus de raad en B&W links en rechts wel eens wat laten liggen – wat overigens heel begrijpelijk is, elk mens maakt fouten, geef je ongemerkt steeds meer macht weg aan ambtenaren die voor de bevolking onzichtbaar zijn, maar dan uiteindelijk wel bepalen wat er gaat gebeuren.

Wat is daar dan nog aan te doen? Weinig, het stelsel zoals we dat kennen, wordt als democratisch bestempeld. En daar wordt misbruik van gemaakt, dat is jammer maar onvermijdelijk.

Als je dan leest in de IJmuider Courant dat men naar voorbeeld van het traject Grote Buitendijk ook andere bouwplannen in de gemeente wil begeleiden, dan klinkt dat heel mooi. Maar onterecht wordt de indruk gewekt dat de ‘zaak Grote Buitendijk’ al rond is en dat de burgers het voor het zeggen hadden. Nou, was het maar waar, we zijn er nog lang niet. En dus moeten we het machtspel aan het Plein ’45 met de nodige achterdocht in de gaten blijven houden. Jammer, dat wel, maar het kan echt niet anders. De wet – hoe verwerpelijk deze dan ook mag zijn – schrijft een dergelijke constructie voor.

Wordt vervolgd…..