Velserbroekers gemakkelijke prooi voor gemeente
Artikel IJmuider Courant
Velserboekers vormen geen hechte gemeenschap. Immers de bevolking is sinds zo een jaar of 18 een samensmelting van inwoners uit de verschillende delen van de gemeenten Velsen, Haarlem en omstreken. Velserbroekers hebben geen gezamenlijke historie, hebben geen echte dorpskern, waar ouderen op een bankje herinneringen zitten op te halen uit betere tijden.
Echt geklaagd wordt hierover niet, het wordt gewoon als gegeven aangenomen en Velserbroekers laten de ontwikkelingen in hun eigen wijk een beetje gelaten over zich heen komen. Signaaltjes zijn er echter wel, maar tot acties komen ze niet. Tijdens de Santpoortse Feestweek is al meermalen onder het genot van een biertje de suggestie opgeworpen een ‘eigen’ feestweek te organiseren. Lukken wil dat maar niet, we hebben er geen dorpskern achtige plek voor, maar we missen vooral de mensen die dat met elkaar willen doen.
En dat is met meer zaken het geval. Actueel is de bebouwing langs de A9 (de oostzijde van Velserbroek). Ja, er zijn regels voor het overleg met de bevolking, waarmee de politiek elke burger verwijst naar het wijkplatform. Niemand kent dit platform en niemand weet hoe dat platform tot stand is gekomen. Natuurlijk is het belangrijk om als wijkplatform mee te denken over de plaatsing van bankjes voor ouderen, speeltoestellen voor jongeren, bomen, afvalbakken en de verkeersveiligheid. Maar over de bebouwing langs de A9 is weinig bekend bij het platform. Makkelijke prooi dus voor de gemeente, die in IJmuiden en Driehuis heel wat meer moeite moeten doen om wat voor elkaar te krijgen. Onlangs werden onder druk van de bevolking twee bouwprojekten verworpen. De bevolking stond als één blok tegenover de gemeente. In Velserbroek is de Actiegroep Velserbroek-Oost actief en heeft een aanzienlijke hoeveelheid steun en een mandaad ontvangen van de bewoners aan de Grote Buitendijk, alswel van veel bewoners van de daarachter liggende straten. Een paar honderd handtekeningen zijn daarbij een leuke score, maar baanbrekend is het nog niet.
Velserbroek biedt dus weinig weerstand, een wijkplatform welke zich nauwelijks interesseert voor de plannen van de gemeente en een bevolking die niet al te zeer voor de belangen van het woongenot in hun eigen omgeving opkomt. De plannen zijn al vergevorderd. En nee, het worden geen leuke luxe villaatjes of bungalows, maar appartementen gebouwen met 3 of 4 verdiepingen. De gemeente wil nu eenmaal 400 woningen langs het strookje kwijt en dat doe je niet met leuke vrijstaande huisjes, die het aanzien waard zijn. De gemeente heeft alles al goed in voorbereiding. Met ZOAB op de A9 en A22 is de grens voor bebouwing weer wat opgeschoven. De plannen voor de ontsluiting van Velserbroek vanaf de A9/A22 zijn al in vergevorderd stadium. En nee, het gaat niet primair om het uitzicht van de bewoners aan de Grote Buitendijk, maar vooral om alle extra drukte en overlast die 400 gezinnen met zich meebrengen in een deel van gemeente waar al 33% van de bevolking 18 jaar of jonger is. Met daarbij veel te weinig mogelijkheden voor deze groep, waarmee ze logischerwijs worden getypeerd als hangjongeren die overlast veroorzaken. De gemeente doet dit soort problemen af als ‘belevingsverschijnselen’. Met echter alleen oog hebben voor de opbrengsten uit de verkoop van grond en daarna de jaarlijkse onroerend zaak belasting, is de gemeente te kortzichtig bezig.
Onderonsjes met VSV zijn er ook regelmatig. Deze voetbalvereniging die een stukje vermaak invult voor de Velserbroekse jongeren, heeft in het verleden al geleerd dat ze goed geld kunnen verdienen aan ‘verplicht’ verhuizen en staat te trappelen haar grond te verkopen. De gemeente is verrast door de makkelijke wijze waarop ‘zaken’ te doen zijn in Velserbroek. Als alle plannen doorgaan begint de bebouwing al vanaf de volkstuintjes aan de Broekeroog tot en met de Westbroekerplas, elk stukje groen wordt volgezet. Velserbroek is een te makkelijke prooi. Maar in IJmuiden en Driehuis is een meer gezamenlijke aanpak van de ambities van de gemeente wel zinvol gebleken. Door de daar geboekte successen blijft voor de gemeente niets anders over Velserbroek nog voller te bouwen. De provincie legt elke gemeente nu eenmaal een minimum aantal te bouwen woningen op.
Het wordt tijd voor een meer gemeenschappelijke aanpak van deze plannen. Een hechtere samenwerking tussen het wijkplatform en de actiegroep Velserbroek-Oost zou al een beetje helpen. Maar het is vooral de bevolking van Velserbroek die meer als een eenheid moet gaan optreden tegen deze plannen. Alleen op die manier kan een stukje groen behouden blijven en de leefbaarheid van en nu al drukke wijk ook de komende jaren worden gegarandeerd. Velserbroek heeft nu eenmaal geen ‘makkelijke’ historische argumenten om bebouwing tegen te houden.